کد مطلب:211352 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:101
امام و سفره طعام
می نویسند وقتی سفره را می گستردند و نان در آن می گذاشتند با سرعتی شروع به تناول غذا می كرد و گاهی هم پس از صرف غذا چیزی از میوه و شیرینی می خوردند و می فرمود این غذای مطلوبی كه شما برای من تهیه می كردید نماینده دوستی من در دل شما است و من هم این دوستی را در دل خود حس می كنم -
[ صفحه 170]
زیرا میل به غذا نشانه دوستی مضیف است و از پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم روایاتی نقل می كرد كه به رغبت غذا می فرمود:
اشدكم حبالنا احسنكم اكلا عندنا و این حكایات را از پیغمبر برای سلمان و ابی ذر و مقداد نقل می فرمود گاهی می شد كه مقداری برنج در ظرف غذای دیگری باقی می ماند حضرت صادق علیه السلام می فرمود مستحب است مؤمن در غذای مؤمن شركت كند و آن ظرف را پاك نماید و خود آن مقدار كم باقی مانده ته ظرف را به شكرانه اطعام می خورد و یك روز یكی از اصحاب منع كرد خواست ظرفی از نو غذا برای آن حضرت بكشد فرمود یعتبر حب الرحل لاخیه بانبساطه فی طعامه می گفت من دیگر میل ندارم اما می خواهم ظروف غذا پاك و تمیز باشد و انسان بهتر است هر قدر میل دارد در ظرف پیش رویش بكشد و آن ظرف را پاك نماید كه دیگر چیزی در آن نماند - این درس عملی موجب شد كه در حضور او دیگر كسی خجلت می كشید در ظرف خود غذائی باقی بگذارد همان مقدار می كشید كه می خورد چه فرمود تستبین مودة الرجل لاخیه فی اكله. [1] .
امام صادق علیه السلام وقتی به اصحاب خود طعامی می داد و اطعام می كرد بهترین غذا را تهیه می دید كه موجب شگفتی اصحاب می شد.
یك روز نان خورش می داد و یك روز نان و روغن زیتون اصحاب می گفتند یابن رسول الله خوب است به سادگی و تعدیل در ناهار و غذا بپردازی یك روز حاضری یك روز پختنی. فرمود:
فقال (ع) انما نتدبر بامر الله اذا وسع وسعنا و اذا اقترقترنا.
ما در تقدیر حق هستیم اما اگر وسعت دهیم خداوند وسعت می دهد و اگر تنگ بگیریم او هم با ما تنگ می گیرد.
[ صفحه 170]
زیرا میل به غذا نشانه دوستی مضیف است و از پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم روایاتی نقل می كرد كه به رغبت غذا می فرمود:
اشدكم حبالنا احسنكم اكلا عندنا و این حكایات را از پیغمبر برای سلمان و ابی ذر و مقداد نقل می فرمود گاهی می شد كه مقداری برنج در ظرف غذای دیگری باقی می ماند حضرت صادق علیه السلام می فرمود مستحب است مؤمن در غذای مؤمن شركت كند و آن ظرف را پاك نماید و خود آن مقدار كم باقی مانده ته ظرف را به شكرانه اطعام می خورد و یك روز یكی از اصحاب منع كرد خواست ظرفی از نو غذا برای آن حضرت بكشد فرمود یعتبر حب الرحل لاخیه بانبساطه فی طعامه می گفت من دیگر میل ندارم اما می خواهم ظروف غذا پاك و تمیز باشد و انسان بهتر است هر قدر میل دارد در ظرف پیش رویش بكشد و آن ظرف را پاك نماید كه دیگر چیزی در آن نماند - این درس عملی موجب شد كه در حضور او دیگر كسی خجلت می كشید در ظرف خود غذائی باقی بگذارد همان مقدار می كشید كه می خورد چه فرمود تستبین مودة الرجل لاخیه فی اكله. [1] .
امام صادق علیه السلام وقتی به اصحاب خود طعامی می داد و اطعام می كرد بهترین غذا را تهیه می دید كه موجب شگفتی اصحاب می شد.
یك روز نان خورش می داد و یك روز نان و روغن زیتون اصحاب می گفتند یابن رسول الله خوب است به سادگی و تعدیل در ناهار و غذا بپردازی یك روز حاضری یك روز پختنی. فرمود:
فقال (ع) انما نتدبر بامر الله اذا وسع وسعنا و اذا اقترقترنا.
ما در تقدیر حق هستیم اما اگر وسعت دهیم خداوند وسعت می دهد و اگر تنگ بگیریم او هم با ما تنگ می گیرد.
[1] بحارالانوار ج 11.